-
1 spowodować
глаг.• вызвать• вызывать• выкликать• наносить• натворить• причинить• причинять• производить• травмировать* * *spowodowa|ć\spowodowaćny сов. со вызвать что, стать причиной чего;\spowodować pożar вызвать пожар; \spowodować katastrofę стать причиной аварии (катастрофы)
+ wywołać* * *spowodowany сов. coвы́звать что, стать причи́ной чегоspowodować pożar — вы́звать пожа́р
spowodować katastrofę — стать причи́ной ава́рии (катастро́фы)
Syn: -
2 poża|r
m (G pożaru) fire, (wielki) blaze- pożar budynku/lasu a house/forest fire- pożar uczuć przen. the flames of love- wybuchł pożar a fire broke out- spowodować pożar to start a fire- walczyć z pożarem to fight a fire- ugasić pożar to put out a fire- pożar ogarnął/strawił cały budynek fire spread through/consumed the entire buildingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poża|r
-
3 og|ień
m 1. (płomień) fire, blaze- języki ognia tongues of fire- rozpalić/podsycić/zgasić ogień to make/feed/extinguish a. put out a fire- dołożyć a. dorzucić do ognia to fuel/stoke a fire2. (pożar) fire- ogień ogarniał niemal całą wioskę the fire spread almost over the entire village- spowodować a. zaprószyć ogień w czymś to set sth on fire, to set fire to sth- szopa zajęła się ogniem the shed caught fire3. (ognisko) bonfire- rozpalić ogień to light a. make a bonfire- wieczorem siedliśmy dookoła ognia i śpiewaliśmy piosenki at night we sat around a bonfire and sang songs4. (blask) flare- ognie fajerwerków flares of fireworks5. przen. (uczucie) heat, passion- mówić/śpiewać z ogniem to speak/sing with passion6. (rumieniec) colour, blush- na tę uwagę ogień uderzył jej na twarz the remark brought a blush to her face7. (upał) heat- ogień leje się z nieba heat is beating down from the sky8. (świecący przedmiot) light 9 sgt (strzały) fire- zamachowcy otworzyli ogień the assassins opened fire- rozpocząć/przerwać ogień to open/cease fire- być/znaleźć się w ogniu to be/come under fire- na linii ognia in the line of fire- ognia! fire!- ogień krzyżowy crossfire- dostać się w krzyżowy ogień to get caught in the crossfire□ zimne ognie sparklers- ogień zaporowy Wojsk. barrage■ krzyżowy ogień pytań cross-examination- wziąć kogoś w krzyżowy ogień pytań to cross-examine sb- strzec się a. unikać kogoś jak ognia to avoid sb like the plague- czy mógłby mi pan podać ognia? could you give me a light?- dolać oliwy do ognia to add fuel to the fire a. flame, to make things worse- gotować na wolnym ogniu to cook over low heat- igrać z ogniem to play with fire, to skate on thin ice- na pierwszy ogień (na początek) to start with- na pierwszy ogień wyremontuje mieszkanie to start with, he’ll do up his flat- iść a. posłać kogoś na pierwszy ogień to go send sb to the front line- ogień i woda a. ogień z wodą (as different as) chalk and cheese, worlds a. poles apart- pójść a. skoczyć za kimś w ogień to go through fire and water for sb- słomiany ogień a ten-day wonder- stanął w ogniu a. w ogniach his colour heightened- upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu to kill two birds with one stone- wyciągać a. wyjmować dla kogoś/za kogoś kasztany z ognia to pull sb’s chestnuts out of the fire- wziąć kogoś w dwa ognie to catch sb in a crossfire a. between two fires- wzięty w dwa ognie, wyznał wszystko caught between two fires, he confessed everything- nie ma dymu bez ognia przysł. there’s no smoke without fire, where there’s smoke, there’s fire przysł.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > og|ień
-
4 podpal|ić
pf — podpal|ać impf vt 1. (wzniecić pożar) to set fire (coś to sth); to torch pot.- podpalił stodołę w zeszłym roku he torched the barn last year2. (spowodować zapalenie się) to kindle [ogień]- podpalić drewka w piecu to light some sticks in the stove- podpalić stos zeschłych liści to set fire to a heap of dry leaves3. (przypalić) podpalić cukier na złoty kolor to heat up sugar until it turns brown, to caramelize sugarThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podpal|ić
-
5 wyniszcz|yć
pf — wyniszcz|ać impf Ⅰ vt 1. (unicestwić) to destroy; (pożar) to consume; to impoverish [kraj]- ulewne deszcze wyniszczyły uprawy torrential rains destroyed the crops- wyniszczyć szkodniki to exterminate pests2. (osłabić) to weaken- kraj wyniszczony przez wojnę a country enfeebled by war3. (spowodować utratę zdrowia) to ruin- twarz wyniszczona alkoholizmem a face ravaged by alcoholismⅡ wyniszczyć się — wyniszczać się 1. (samego siebie) to ruin one’s health 2. (siebie nawzajem) to destroy each otherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyniszcz|yć
См. также в других словарях:
pożar — m IV, D. u, Ms. pożararze; lm M. y «palenie się budynków, lasów; ogień ogarniający dużą przestrzeń» Spowodować, wywołać, wzniecić pożar. Stłumić, ugasić pożar. Pożar wybucha, wzmaga się. Pożar ogarnął, strawił coś. przen. Pożar uczuć. Pożar wojny … Słownik języka polskiego
podłożyć — dk VIb, podłożyćżę, podłożyćżysz, podłożyćłóż, podłożyćżył, podłożyćżony podkładać ndk I, podłożyćam, podłożyćasz, podłożyćają, podłożyćaj, podłożyćał, podłożyćany 1. «włożyć coś pod coś, umieścić coś pod czymś; podsunąć, podstawić, podsadzić»… … Słownik języka polskiego
wzniecić — dk VIa, wzniecićcę, wzniecićcisz, wznieć, wzniecićcił, wzniecićcony wzniecać ndk I, wzniecićam, wzniecićasz, wzniecićają, wzniecićaj, wzniecićał, wzniecićany 1. «spowodować powstanie ognia, światła; zapalić» Wzniecić ogień, płomień, pożar. przen … Słownik języka polskiego
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
zgasić — dk VIa, zgaszę, zgasićsisz, zgaś, zgasićsił, zgaszony «spowodować zgaśnięcie czegoś, przerwać, stłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Zgasić lampę, świecę, światło. Zgasić gaz, ognisko, pożar, papieros (papierosa). ∆ Zgasić motor,… … Słownik języka polskiego
niedopatrzenie — n I 1. rzecz. od nie dopatrzyć. 2. lm D. niedopatrzenietrzeń «brak uwagi, dozoru; przeoczenie, nieuwaga; omyłka wskutek nieuwagi» Najmniejsze niedopatrzenie mogło spowodować wypadek. Niedopatrzenia w obliczeniach. Przez niedopatrzenie wybuchł… … Słownik języka polskiego
podpalić — dk VIa, podpalićlę, podpalićlisz, podpalićpal, podpalićlił, podpalićlony podpalać ndk I, podpalićam, podpalićasz, podpalićają, podpalićaj, podpalićał, podpalićany 1. «spowodować zapalenie się czegoś; rozniecić ogień, wzniecić pożar» Podpalić… … Słownik języka polskiego
ugasić — dk VIa, ugaszę, ugasićsisz, ugaś, ugasićsił, ugaszony rzad. ugaszać ndk I, ugasićam, ugasićasz, ugasićają, ugasićaj, ugasićał, ugasićany 1. «spowodować, że coś przestanie się palić, stłumić palenie się czegoś» Ugasić pożar. Ugasić płonący dom,… … Słownik języka polskiego
wygasić — dk VIa, wygasićgaszę, wygasićsisz, wygasićgaś, wygasićsił, wygasićgaszony wygaszać ndk I, wygasićam, wygasićasz, wygasićają, wygasićaj, wygasićał, wygasićany «spowodować, że coś zgaśnie, przestanie się palić, stłumić palenie, świecenie się czegoś … Słownik języka polskiego
wyniszczyć — dk VIb, wyniszczyćczę, wyniszczyćczysz, wyniszczyćniszcz, wyniszczyćczył, wyniszczyćczony wyniszczać ndk I, wyniszczyćam, wyniszczyćasz, wyniszczyćają, wyniszczyćaj, wyniszczyćał, wyniszczyćany 1. «unicestwić, wyplenić, wytępić, wytrzebić» Grad… … Słownik języka polskiego
zaprószyć ogień — {{/stl 13}}{{stl 7}} spowodować nieumyślnie pożar, np. niedogaszonym niedopałkiem papierosa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci zaprószyły ogień w stodole. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień