Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

spowodować pożar

См. также в других словарях:

  • pożar — m IV, D. u, Ms. pożararze; lm M. y «palenie się budynków, lasów; ogień ogarniający dużą przestrzeń» Spowodować, wywołać, wzniecić pożar. Stłumić, ugasić pożar. Pożar wybucha, wzmaga się. Pożar ogarnął, strawił coś. przen. Pożar uczuć. Pożar wojny …   Słownik języka polskiego

  • podłożyć — dk VIb, podłożyćżę, podłożyćżysz, podłożyćłóż, podłożyćżył, podłożyćżony podkładać ndk I, podłożyćam, podłożyćasz, podłożyćają, podłożyćaj, podłożyćał, podłożyćany 1. «włożyć coś pod coś, umieścić coś pod czymś; podsunąć, podstawić, podsadzić»… …   Słownik języka polskiego

  • wzniecić — dk VIa, wzniecićcę, wzniecićcisz, wznieć, wzniecićcił, wzniecićcony wzniecać ndk I, wzniecićam, wzniecićasz, wzniecićają, wzniecićaj, wzniecićał, wzniecićany 1. «spowodować powstanie ognia, światła; zapalić» Wzniecić ogień, płomień, pożar. przen …   Słownik języka polskiego

  • ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …   Słownik języka polskiego

  • zgasić — dk VIa, zgaszę, zgasićsisz, zgaś, zgasićsił, zgaszony «spowodować zgaśnięcie czegoś, przerwać, stłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Zgasić lampę, świecę, światło. Zgasić gaz, ognisko, pożar, papieros (papierosa). ∆ Zgasić motor,… …   Słownik języka polskiego

  • niedopatrzenie — n I 1. rzecz. od nie dopatrzyć. 2. lm D. niedopatrzenietrzeń «brak uwagi, dozoru; przeoczenie, nieuwaga; omyłka wskutek nieuwagi» Najmniejsze niedopatrzenie mogło spowodować wypadek. Niedopatrzenia w obliczeniach. Przez niedopatrzenie wybuchł… …   Słownik języka polskiego

  • podpalić — dk VIa, podpalićlę, podpalićlisz, podpalićpal, podpalićlił, podpalićlony podpalać ndk I, podpalićam, podpalićasz, podpalićają, podpalićaj, podpalićał, podpalićany 1. «spowodować zapalenie się czegoś; rozniecić ogień, wzniecić pożar» Podpalić… …   Słownik języka polskiego

  • ugasić — dk VIa, ugaszę, ugasićsisz, ugaś, ugasićsił, ugaszony rzad. ugaszać ndk I, ugasićam, ugasićasz, ugasićają, ugasićaj, ugasićał, ugasićany 1. «spowodować, że coś przestanie się palić, stłumić palenie się czegoś» Ugasić pożar. Ugasić płonący dom,… …   Słownik języka polskiego

  • wygasić — dk VIa, wygasićgaszę, wygasićsisz, wygasićgaś, wygasićsił, wygasićgaszony wygaszać ndk I, wygasićam, wygasićasz, wygasićają, wygasićaj, wygasićał, wygasićany «spowodować, że coś zgaśnie, przestanie się palić, stłumić palenie, świecenie się czegoś …   Słownik języka polskiego

  • wyniszczyć — dk VIb, wyniszczyćczę, wyniszczyćczysz, wyniszczyćniszcz, wyniszczyćczył, wyniszczyćczony wyniszczać ndk I, wyniszczyćam, wyniszczyćasz, wyniszczyćają, wyniszczyćaj, wyniszczyćał, wyniszczyćany 1. «unicestwić, wyplenić, wytępić, wytrzebić» Grad… …   Słownik języka polskiego

  • zaprószyć ogień — {{/stl 13}}{{stl 7}} spowodować nieumyślnie pożar, np. niedogaszonym niedopałkiem papierosa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci zaprószyły ogień w stodole. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»